Een dame van middelbare leeftijd

Dit verhaal betreft een dame van middelbare leeftijd die M.E. had. Zij was zo vreselijk moe dat ze nauwelijks in staat was om een normaal leven te leiden en door energie-gebrek constant moest gaan zitten of liggen.

Ze gebruikte de Zapper een dag lang en verbaasde ons allemaal door de volgende dag al een lange wandeling door de bergen te maken. Natuurlijk was zij de volgende dag moe, maar dat waren de anderen waarmee ze was gaan wandelen ook! Zij was ook heel fanatiek in het Zappen en altijd als we haar ergens op de camping zagen, was het met de zapper in haar hand, die ze ook weer aan vrienden uitleende.

Haar verhaal is heel extreem en normaal gesproken is het effect van het zappen bij chronische ziekten natuurlijk veel geleidelijker. Voor haar had het echter gewerkt en voor zover ik weet is haar vermoeidheid ook nooit meer in dezelfde mate teruggekomen.

De hond van een vriendin

Een ander geval betrof de hond van een vriendin van ons. Onze vriendin had een heel levendig en vrolijk hondje. Op een dag echter was dat op slag veranderd. Het bleef als voor dood op de bank liggen en wilde niets meer doen en ook niets meer eten.

De dierenarts had niets kunnen vinden en de situatie leek uitzichtloos. Onze vriendin wist van mijn Zapper en vroeg me of hij ook niet bij dieren werkte? Ik vertelde haar dat ik er geen ervaring mee had maar dat ze de Zapper met alle plezier mocht lenen. Zo gezegd, zo gedaan.

Zij had de hond op schoot genomen, de handvaten tegen zijn poten gehouden, en op die manier gedurende de hele dag regelmatig haar lievelingetje “gezapt”. Tegen het eind van de dag leek het probleem volledig opgelost en het beestje was weer begonnen met eten en begroette mij enthousiast toen ik later kwam kijken hoe het met hem ging.